Susuz kalan toprağın hasretidir gözlerin
Kurumuş bir ağacın özlemidir gözlerin
Birer sevda tohumu, filizlenen kalbimde
Dünyamı aydınlatan bir ışıktır gözlerin...
En karanlık gecede tek tutunduğumsun
Tertemiz yüreğinle yolunu sorduğumsun
Gözlerine bakıpta yolumu bulduğumsun
Yıldızları imrendiren aydınlıktır gözlerin...
Gözlerine tutuldum aldı beni içine
Yüreğimi alarak çekti beni kendine
Bülbüllerin kıskandığı o güzelim sesine
Bağlayan bir çağlayan, çağlayandır gözlerin...
Gözlerin, gözlerin, gözlerin...